portal informacyjny dla pacjentów i specjalistów
portal informacyjny dla pacjentów i specjalistów
W trakcie kongresu „Kontrowersje w psychiatrii” rozmawiamy na temat rozpoznawania złożonych zaburzeń dysocjacyjnych. Wystąpienie:http://adwd.mp.pl/filmy/testy/psychiatria/psychiatria2019_w03_dr-I-Pietkiewicz_dr-R-Tomalski_360kbps.mp4
Jedną z wybitniejszych postaci w świecie zaburzeń dysocjacyjnych jest Colin Ross (USA). Jego wieloletnia praca kliniczna i badawcza rozwinęła w istotny sposób wiedzę na temat zaburzeń dysocjacyjnych. Brał on udział w pracach nad poprzednią wersją DSM w zakresie zaburzeń dysocjacyjnych (o zakulisowym wymiarze tych prac opowiedział właśnie w czasie swojego wystąpienia). W czasie swojej prezentacji w telegraficznym skrócie poruszył główne zagadnienia dotyczące samego pojęcia dysocjacji, jak i kwestii rozpoznawania DID.
Wystąpienie to pokazało pewne różnice w sposobie myślenia o dysocjacji za oceanem i w Europie. Przykładowo, duża staranność w rozpoznawaniu zaburzeń dysocjacyjnych jaka przyświeca prowadzeniu wywiadu TADS-I stoi w kontraście ze swobodnym podejściem do kwestii rozpoznawania DID wg wywiadu autorstwa Colina Rossa (DDIS). Przykładowe pytanie z DDIS (poniżej) zawiera frazy bezpośrednio wzięte z kryteriów DSM i w pewnym sensie pomija rolę klinicznej oceny przez osobę prowadzącą wywiad. Tego rodzaju podejście przekłada się na nadmierną rozpoznawalność DID oraz fałszywie dodatnie diagnozy (a w ślad za tym nieadekwatne leczenie).
W czasie konferencji jednym z obszerniejszych punktów jej programu był warsztat prowadzony przez Evę Zimmermann, poprzedniej prezes Europejskiego Towarzystwa Traumy i Dysocjacji (ESTD) , która przedstawiła zasady diagnozowania zaburzeń dysocjacyjnych w odniesieniu do teorii strukturalnej dysocjacji. Ponadto poruszyła również w praktyczny sposób kwestie dotyczące leczenia złożonych zaburzeń dysocjacyjnych (DD) za pomocą EMDR.
W czasie ostatniej konferencji EMDR Europe Prof. Marylene Cloitre (USA) prezentowała swoje badania nad wzajemną zależnością między traumatyzacją a zasobami społecznymi, jakimi dysponuje dana osoba. Marylene Cloitre jest badaczką zajmującą się złożonymi formami PTSD (complex PTSD), zarówno ich diagnozowaniem, jak i terapią. Prowadziła między innymi badania dotyczące różnic i podobieństw między zaburzeniem osobowości borderline a complex PTSD.
Opracowała terapię narracyjną zaburzeń związanych z traumą (STAIR NT,
http://www.stairnt.com ), która ma udokumentowaną skuteczność w leczeniu złożonych form traumy, w szczególności complex PTSD.
